کتاب نیم دانگ پیونگ یانگ اثر رضا امیرخانی

در بخشی از کتاب آمده است: خشکم می‌زند! – آقای نویسنده! تقریباً این آمادگی را داشتم که درجایی به هویت واقعیم کسی اشاره کند. این خیلی طبیعی بود و احتمالاً با یک جست‌وجوی ساده همه‌چیز لو می‌رفت؛ اما در این دیدار آخر و در این سطح اصلاً انتظار نداشتم… دوباره با صدایی از ته گلو می‌گوید: – آقای نویسنده! درست بنویس! می‌خندم. هنوز دستم را رها نکرده است. می‌گویم: – تلاش می‌کنم صادق باشم. تحریم از مبادله‌ی کالا و ارز جلوگیری می‌کند. نمی‌گذارد کالا و ارز شما در کشور دیگری راه پیدا کند… اما تحریم به‌جز کالا و ارزِ شما، جلو حرکت حرفِ شما را هم می‌گیرد… دوباره دستم را می‌گیرد و فشار می‌دهد و با خوش‌حالی تائید می‌کند. بیش‌تر صدایی می‌شنوم از داخل حنجره‌اش که نشان رضایت است. حالا وقتش است که در کوتاه‌ترین زمان حرفم را بزنم. می‌گویم: – در تحریم کالا و ارز مقصر امپریالیسم است، اما مقصر اصلی تحریم حرف شما، امپریالیسم نیست، خودتان هستید!